Düz Ovadan Akan Sudan Elektrik Üretimi

Buluşun Detaylı Anlatımı

Bu buluş konusu sitem bazı temel parçalardan oluşmaktadır. Bu parçalar sayesinde buluş konusu sistem bir bütünlük oluşturmaktadır. Önerilen 1. Sistemde dönel daire çerçevesine(9) sabitlenmiş küreklerin(5) akarsu(6) ile temas halinde olanlarının dönel daireye dönme kuvvetini vermesi ve bu dönme kuvvetinin de redüktör(3), mil(8) ve şanzıman(4) aracılığıyla alternatöre(7) iletilmesi, alternatörde(7) de hareket enerjisinin elektrik enerjisine dönüştürülmesi aracılığıyla işlem tamamlanmaktadır.

Burada sisteme en öncekilerden en önemli etkiyi sağlayan hususu dönel dairenin akarsuyun ve zeminin konumuna göre belirli bir eğimde yerleştirilmiş olmasıdır. Bu eğim sayesinde akarsu ile temas halinde olan küreklerin(5) sayısı diğer çark ve tribün sistemlerine göre çok daha fazla olmakta böylece de dönel dairenin dönme kuvveti de o nispette artmaktadır.

Dikey sistemlerde suyun temas halinde olduğu kürek(5) sayısı hiçbir zaman mevcut buluştaki kadar fazla olamayacaktır. Kürekler(5) tercihen dönel daire merkezine dik gelecek şekilde konumlandırılmıştır. Sistem içerisinde isteğe göre bir alternatöre(7) ulaşan devir kuvvetini düzenlemek için şanzıman(4) kullanılması mümkündür. Dönel daire çerçevesi(10) yapının sağlamlığını sağlamak üzere dönel daire iskeletine(11) ve dönel daire destek elemanına(13) sahiptir.  Dönel daire iskeleti(11) Dönel daire pimi(12) ile iskeleye(10) ve iskele içerisinden de redüktöre bağlıdır.

Şekil 2 de görüldüğü gibi redüktör(3), mil (8) vasıtasıyla şanzımana(4), şanzıman(4) da, aldığı hareket enerjisini elektrik enerjisine dönüştüren alternatöre(7) bağlıdır. Hiçbir şekilde buluş konusu sistemin boyutlarına sınır getirmemek üzere en etkin sonuç Dönel daire çerçevesinin (10)çapının 24m olduğu ve dönel daire çerçevesinin(10) karadaki en yüksek pik noktasına ulaştığı yüksekliğin 5 m olduğu durumda elde edilmiştir. Belirtilen yükseklik ve çap uzunlukları akarsuya, yere ve bölgeye göre elbet değişikliğe açıktır. Buluş konusunu oluşturan ve buluş bütünlüğü içerisinde kalan ikinci sistem ise şekil 1 de görülmektedir. Temel olarak şekil 1 ve 2 de sistem aynı buluş fikri çerçevesinde gelişen sistemlerdir.

Şekil 1 deki sistemde şekil 2 deki sistemden farklı olarak kürekler(5) yerine su hazneleri(1) kullanılmış ve dönel daire çerçevesi(10) üzerine yerleştirilen bu su hazneleri(1) doğrudan akarsuyun akış yönündeki debisinden değil, akarsuyun düşey bir noktada, düşey eksende akışının verdiği güçten ve hazne(1) içerisine dolan suyun yerçekimi sayesinde elde ettiği güçten yararlanmaktadır. Bu sistemde de redüktör(3), şanzıman(4) ve alternatör(7) kullanılmıştır. Yine tıpkı şekil 2 de gösterilen sistem gibi burada da dönel daire çerçevesi(10) belli bir eğimle inşa edilmiştir.

Bu sayede sistem akarsuyun düşük yüksekliklerden aşağıya akışı halinde dahi etkin bir şekilde çalışabilir hale gelmektedir. Yine sayısal olarak sisteme bir sınırlama getirmeksizin akarsuyun sisteme su sağladığı nokta ile akarsuyun düşüm noktası arasındaki mesafenin 5 m ve yine dönel daire çerçevesi çapının 24 m olduğu durumlarda en etkin sonuçlara ulaşılmıştır.

5 metrelik düşey mesafe daha aşağı düzeylere düştüğü durumlarda şekil 2 deki sistemin kullanılması, 5 m ve üzeri durumlarda ise şekil 1 deki sistemin kullanılması önerilmektedir. Şekil 1 de açıklanan sistemde belirtilen su hazneleri(1) tercihen 0,50x0,50x0,20m. ebadında, içine akan suyun dolabilmesine imkan tanıyacak şekilde üst geniş bölümleri açık yamuk prizma şeklindedirler. Bu haznelerin görüntüsüne şekil 2 de yer verilmiştir.

Aynı işlevi yerine getirebilecek mahiyete dikdörtgen prizma ve diğer olası geometrik şekillerde prizmaların kullanılması da bu buluşun kapsamı içerisindedir.